Halep’in son dokuma ustalarından 80 yaşındaki Muhammed Ezrak: “Tezgahta dokunan kumaşta ruh var”

Halep’in son dokuma ustalarından 80 yaşındaki Ezrak: “Tezgahta dokunan kumaşta ruh var”

Suriye’nin kuzeyindeki Halep’te yaşayan ve kentin son dokuma ustalarından biri olan 80 yaşındaki Muhammed Ezrak, tezgahta dokunan kumaşta ruh olduğunu söylüyor.

Halep’te bir vakitler binlerce tezgahla icra edilen klasik el dokumacılığı, savaşın yıkıcı tesirleri nedeniyle bugün yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.

Genelde babadan oğula geçen bir meslek olan dokumacılığı şimdi çocuk yaşta öğrenen Halepli Muhammed Ezrak, unutulmaya yüz tutan bu zanaatı tüm zorluklara karşın yaşatmaya çalışıyor.

“BU MESLEK BENİM İÇİN HAYAT DEMEKTİR”

AA muhabirine konuşan 7 çocuk babası, 80 yaşındaki Ezrak, bu zanaatı şimdi 10 yaşındayken babasından öğrendiğini, işini çok sevdiğini ve gönülden bağlı olduğunu lisana getirdi.

Dokumacılığın kendisi için meslekten öte bir mana taşıdığını vurgulayan Ezrak, “Tezgahta çalışmak güç zira kulak, göz, ayak ve el hepsi birlikte çalışıyor. Bu meslek benim için hayat demektir. Bana çocukluğumdan bu yana tüm ömrümü hatırlatıyor. Ürettiğim eserleri kullanan insanları gördükçe memnun oluyorum.” dedi.

Baba mesleğini asırlık bir emanet olarak sürdürdüğünü söyleyen Ezrak, “Yıllardır bu işi biliyorum. El üretimi kumaş daha sistemlidir zira ona ruh karışmıştır. Bu yalnızca bir miras değil, içinde ruh gizlidir.” diye konuştu.

Geleneksel el dokumacılığının çok sayıda iş kolunu bir ortaya getirdiğine işaret eden Ezrak, şunları söyledi:

“Yöresel ipek, yün, şap, saten şal ve yün jenerasyon dokuyorum. Bu zanaat; demircilik, marangozluk, boyacılık ve fitilcilik üzere birçok alt alanı bir ortaya getiriyor.”

“ÜRÜNLERİ DÜNYANIN BİRÇOK ÜLKESİNE ULAŞIYOR”

Bu mesleği ailesinden devraldığını söyleyen Ezrak, “O devirden beri çalışıyoruz. Dokuduğumuz eserleri Filistin, Ürdün, Hindistan, Pakistan ve Mısır’a gönderiyoruz. Şal, kravatlık ve havlu metre kumaş dokuyoruz.” dedi.

“BU MESLEK DE YOK OLMAK ÜZERE”

Mesleğin güç ve zahmetli olduğunu, bu nedenle çocuklarına öğretmediğini söyleyen Ezrak, “Meslek hoş lakin epeyce ağır ve zahmetli. Çocuklarıma öğretmedim zira vakit değişti, bu kuşak artık bu iş için uygun değil. Fes ustalarının mesleği nasıl öldüyse, bu meslek de yok olmak üzere.” biçiminde konuştu.

Halep’te bir vakitler 150 bini aşkın tezgah olduğuna işaret eden Ezrak, şunları söyledi:

“İkinci bir usta kaldığını sanmıyorum. Evvelden konutlar, dükkanlar her yerde tezgah vardı. Bugün birine tezgah kurmasını söyleseniz, ‘Bu meslek artık bitti’ diye cevap verir. ‘Bu meslek artık öldü’ der.”

Makineleşmenin klasik dokumacılığa tesirlerine dikkati çeken Ezrak, “Eskiden iki, dört, altı, sekiz pedallı tezgahlar vardı. Fabrikalarda artık jakar sistemi var. Tezgahta dokunan kumaşta ruh vardır, elektrikli makinelerde ise yoktur.” değerlendirmesinde bulundu.